Przed leśnikami stoi odpowiedzialne zadanie. Z jednej strony należy chronić młode pokolenie lasu przed nadmiernymi szkodami. Z drugiej jednak należy zapewnić zwierzynie odpowiednie pożywienie na okres zimy. W celu ochrony lasu stosuje się różne metody takie jak, np. zakładane specjalnych osłonek chroniących pnie przed spałowaniem lub smarowanie młodych pędów  środkiem odstraszającym tzw. repelentem.

Aby zapewnić zwierzynie wystarczającą ilość pożywienia leśnicy przygotowują tak zwane drzewa zgryzowe, czyli specjalnie przygotowane drzewa, wyłożone w lesie aż do czasu zgryzienia z nich kory wraz z łykiem.

Wykładanie drzew zgrozowych zachęca zwierzynę do korzystania z "leśnej stołówki", przez co skutecznie odwodzi je od młodych drzewek rosnących na leśnych uprawach.

Związki mineralne zawarte w  korze (azot, fosfor, potas, sód) oraz związki organiczne przepływające pod korą w łyku (cukry będące produktami fotosyntezy) są dla zwierząt wartościowym pokarmem. Skrupulatnie zatem objadają wszystko co dla nich cenne, aż do samego drewna. Co ciekawe, jelenie preferują korę z pni drzew i grubych gałęzi, a łosie zjadają w całości drobne gałązki, najchętniej sosny.

Ścinanie takich drzew w okresie zimowym specjalnie dla zwierzyny, zaplanowane jest w takim miejscu, w którym tak czy inaczej drzewa te zostałyby ścięte w okresie późniejszym w ramach prowadzonej gospodarki leśnej ( w tym wypadku zabiegów pielęgnacyjnych - czyli wycięcia jednych drzew na korzyść tych, które pozostaną). Drzewa pozbawione kory i łyka przeznaczone są następnie np. na produkcję papieru, mebli bądź na opał.