Ze względu na osiągane przez owocniki wymiary jest to jeden z największych na świecie grzybów.

Inne nazwy: czasznica olbrzymia, kulica kurzawkowata, purchawka olbrzymia.

Zazwyczaj grzyb występuje pojedyńczo, ale tutaj jest możliwość oglądania dużego skupiska. Purchawica była do roku 2014 objęta ochroną ścisłą. Młode osobniki są jadalne. Preferują one łąki, pastwiska, zarośla i przydroża. Owocniki charakteryzują się pokaźnym rozmiarem od 10 do 60 cm średnicy, obwodzie do 135 cm, a czasem więcej, oraz nieregularnie kulistym, lekko spłaszczonym kształtem. Młode są białe i pokryte mączystym nalotem - to wtedy możemy je jeść, z czasem ciemnieją, przybierają barwę oliwkowo-brązową i jednocześnie przestają nadawać się do spożycia.

Grzyb ten upodobał sobie polany leśne, łąki, pastwiska, parki i ogrody. Rośnie na żyznych i wilgotnych glebach od lipca do września.

Jeden z największych znanych owocników czasznicy został znaleziony w 1955 roku w północnych Czechach. Miał wysokość 46 cm, obwód sięgał 212 cm, a waga wynosiła aż 20,8 kg. Po raz pierwszy czasznicę olbrzymią – w 1786 roku  – opisał niemiecki naturalista August Batsch.

Największym atutem są jednak rozmiary, które już z daleka budzą zainteresowanie. Na pierwszy rzut oka wygląda to tak jakby na łące zostały rozrzucone, różnego rozmiaru piłki.  Pomimo zniesienia statusu ochronnego apelujemy o nie niszczenie osobliwości przyrodniczej jaką jest purchawica olbrzymia.

Poczta Polska w 1980 roku wydała znaczek pocztowy z czasznicą olbrzymią o wartości 10,5 złotych. Autorem znaczka był znany polski grafik Alojzy Balcerzak.