Zięby słyną z melodyjnego śpiewu, który w przypadku samców może rozbrzmiewać nawet 2000 razy dziennie! Posiadają bogaty repertuar składający się z kilku rodzajów pieśni o różnej treści. Za pomocą śpiewu samce nie tylko zwabiają samice, ale też odstraszają rywali i wytyczają terytoria lęgowe.

Dodatkowo zięby dysponują wieloma rodzajami wezwań. Te różnią się od siebie pod względem struktury, głośności, schematu nadawania lub liczby powtórzeń. Znajdziemy wśród nich wezwania: do lotu, przywołujące inne zięby, okrzyk bólu – wydawany podczas zranienia, bądź bezpośredniego zagrożenia (nagły i intensywny wrzask może przestraszyć niedoświadczonego drapieżnika). Ptaki te wydają również pięć wezwań słyszalnych jedynie w okresie lęgowym, w tym cztery wykonywane tylko przez samce: dwa zalotne, alarmujące o zbliżających się szponiastych, agresywne – używane przez obie płcie podczas obrony gniazda oraz „wołanie o deszcz”, które może zwiastować burzę.

Niektóre rodzaje wezwań mogą stanowić wskazówkę do rozpoznania gatunku, a nawet do określenia jego pochodzenia. Zięby podobnie jak ludzie, posługują się lokalnymi dialektami, przekazywanymi z pokolenia na pokolenie podczas lekcji śpiewu.

Bibliografia:

1. Astakhova O. 2014. Vocal Variability of Chaffinch Song (Fringilla coelebs L.) as a Condition of Cultural Evolution in Local Populations. Open Journal of Animal Sciences, 4, 59-69. doi: 10.4236/ojas.2014.42009.
2. Deoniziak K., Osiejuk T. S. 2020. Song-type switching rate in the chaffinch carries a message during simulated intrusion. Behavioral Ecology and Sociobiology volume 74, Article number: 47.
3. Hecker K. i Hecker F. 2009. Atlas Ptaków. Warszawa: RM, s. 46. ISBN 978-83-7243-681-8.
4. Lachlan R. F., Slater P. J.B. 2003. Song learning by chaffinches : How accurate, and from where?. In: Animal Behaviour. Vol. 65, No. 5. pp. 957-969.
5. Marler, P. 2004. Bird Calls: A cornucopia for communication. In Nature's Music: The Science of Birdsong.