Cielak widoczny na zdjęciu zrobionym w dniu 29 października ma zaledwie kilka dni. Matka żubrzyka znajdowała się w pobliżu, obserwując z uwagą zachowanie młodego. Zdjęcie wykonano z bezpiecznej odległości, stąd rozdzielczość nie jest najlepsza.

Wg ostatnich danych (na koniec 2023 roku) w Puszczy Białowieskiej stado wolnościowe liczy 892 szt.

Żubry to najpotężniejsze zwierzęta Europy.

Ciężar dorosłych samców waha się od 440 do 920 kg. Krowy są mniejsze, ich ciężar waha się od 320 do 640 kg. Na głowie żubrów obu płci znajdują się wysoko osadzone rogi. Rogi samców są grubsze i dłuższe jak również szerzej rozstawione niż samic. Końce rogów dorosłych samic zaginają się do środka silniej niż u byków. Cielęta mają przy urodzeniu sierść o odcieniu rudawym, są niewielkie, ciężar waha się od 16 kg do 35 kg.

W Polsce funkcjonuje 8 wolnych populacji żubra tj. Puszcza Białowieska, Puszcza Knyszyńska, Puszcza Borecka, Bieszczady, Stada w Zachodniej Polsce, Lasy Janowskie, Puszcza Augustowska i Puszcza Romincka.
 

Dieta żubra składa się głównie z traw, turzyc i roślin zielnych, uzupełnionych pędami i korą drzew oraz krzewów, głównie gatunków liściastych.

Samice dojrzewają płciowo w drugim lub trzecim roku życia, zazwyczaj rok później rodzą pierwsze młode. Samce osiągają dojrzałość w trzecim roku, ale uczestniczą w rozrodzie przeważnie pomiędzy siódmym a dwunastym rokiem życia.

Rozród u żubrów jest zjawiskiem sezonowym, a jego szczyt przypada na sierpień - wrzesień. Aktualnie zauważalne jest rozchwianie sezonowości i występowanie rui poza wymienionymi miesiącami. Cielęta rodzą się praktycznie przez okrągły rok. Ciąża u żubrów trwa średnio 264 dni (od 260 do 270), więc cielęta rodzą się zazwyczaj w maju – czerwcu. Żubrzyca rodzi jedno cielę. W Księdze Rodowodowej odnotowano zaledwie 3 przypadki bliźniąt na ponad 6500 urodzeń.

Po urodzeniu żubrzyca pracowicie wylizuje cielę, które po około 30 minutach jest w stanie się podnieść, a po dalszych 30 min. notuje się pierwsze próby ssania. W tym czasie lepiej omijać żubrzycę z cielęciem z daleka, ponieważ w obawie o swojego potomka może ona zaatakować intruza.

Lasy dla żubra – „Program czynnej ochrony populacji żubra Bison bonasus na gruntach będących w zarządzie Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe”.

Podstawowym celem działań leśników i naukowców w stosunku do żubra jest ochrona gatunku i opieka nad wolnymi populacjami oraz rozszerzanie zasięgów ich występowania.

Leśnicy w Puszczy Białowieskiej od lat prowadzą ochronę czynną poprzez m.in. akcję zimowego dokarmiania żubrów. Celem dokarmiania jest ułatwienie przetrwania żubrom zimy w okresie ograniczonej dostępności pokarmu, zmniejszenie szkód oraz utrzymanie zwierząt w granicach lasu. W skład wykładanej przez nas karmy wchodzi: siano, niewielkie ilości sianokiszonki, buraki pastewne oraz makro i mikroelementy zawarte w lizawkach solnych. Wzbogacamy bazę pokarmową dzięki koszeniu łąk i przygotowaniu siana. Budowane są również wodopoje, które zapewniają zwierzynie stałe punkty dostępu do wody, szczególnie latem, gdy ilość wody w lesie jest ograniczona. W ramach projektów „żubrowych” w puszczańskich nadleśnictwach zostały założone sady owocowe. Owoce te stanowią smaczny dodatek w diecie żubrów oraz innych zwierząt.