Jak spędza zimę królowa pszczół?

Większość owadów posiada zdolność hibernacji, czyli zapadają w sen zimowy. Pszczoły nigdy nie zasypiają. Podobnie jak pingwiny zbijają się w grupę i tak potrafią przetrwać najsurowsze zimy.

Okres zimowy u pszczół nazywany jest zimowlą. Zawiera się między ostatnim jesiennym a pierwszym wiosennym oblotem. W okresie zimowania pszczoły opuszczają ul tylko dla lotów oczyszczających w wyjątkowo pogodne i ciepłe dni.

Pszczoły są owadami, których ciała muszą być utrzymywane w temperaturze powyżej 8°C. Kiedy temperatura jest niższa, ich ciała drętwieją, a pszczoły umierają. Pojedyncze owady nie przetrwałyby zimy, jednak dzięki zwartej grupie w ulu mogą zbić się w tzw. kłąb zimowy i utrzymać wysoką temperaturę. Zazwyczaj taki kłąb zajmuje kilka ramek, a jego otoczkę tworzy grupa pszczół, która ma na celu niedopuszczenie do zbytniego wychłodzenia wnętrza kłębu. W środku jest najcieplej i tam znajduje się królowa.

W kłębie co jakiś czas następuje wymiana owadów. Te, które znajdowały się w pobliżu zewnętrznych części kłębu, wchodzą do wnętrza, aby się ogrzać, a ich miejsce zajmują ogrzane, które mogą jakiś czas tworzyć  zewnętrzną powłokę. Pszczoły machają skrzydełkami i w ten sposób wytwarzają energię cieplną.

Pszczoły całą zimę są aktywne i spożywają pokarm, który sobie zgromadziły w czasie lata. Tak muszą dotrwać do kwietnia.

Aby zimowla przebiegła prawidłowo, pszczelarz powinien starannie do niej przygotować swoje ule. Musi m.in. zapewnić dostatecznie dużą ilość pokarmu.

Warunkiem dobrej zimowli jest także temperatura, która jednak nie jest od nas zależna. Szansą na przeżycie zimy przez pszczoły jest brak gwałtownych skoków temperatur.

W trakcie zimy duże szkody w leśnej pasiece mogą wyrządzić gryzonie, dzięcioły i drapieżniki, np. kuna. Mogą one niepokoić zimujące pszczoły, niszczyć plastry i zatwory. Aby nie doszło do takiej sytuacji, warto sprawdzać stan techniczny uli, ich szczelność oraz stosować wkładki wylotowe.

 

Źródło: wcinaj-miod.pl, pasieka24.pl