Asset Publisher Asset Publisher

Grzyby nie tylko Borowiki i Kurki

Grzyby są zwykle kojarzone ze smacznymi, powszechnie zbieranymi w sezonie jesiennym organizmami o określonym smaku i aromacie. Albo tymi trującymi, wywołującymi różne dolegliwości, a w skrajnych przypadkach nawet zgon osoby, która je spożyła np. muchomorem sromotnikowym. Ale dziś o trochę innym świecie grzybów, całkowicie niepowiązanym z grzybobraniem.

Huby, czyli grzyby rosnące i rozwijające się na drzewach i drewnie, czerpią z niego składniki pokarmowe oraz wytwarzają owocniki. W wyniku ich pojawienia się na drzewach i w drewnie, dochodzi do rozkładu związków budulcowych a w dalszej konsekwencji zgnilizny i rozpadu drewna. Powoduje to znaczące szkody w gospodarce człowieka, ale co też istotne, przyczynia się do obiegu ważnych biogennych pierwiastków, wykorzystywanych ponownie przez inne organizmy.

Kisielnica, fot. Kacper Porębny

Kisielnica (na fotografii trochę dotknięta mrozem) to gat. grzyba z rodziny uszakowatych. Przyjmuje postać czarnych galaretek porastających korę drzew liściastych i iglastych. Jej kuzynem jest Uszak bzowy, grzyb jadalny w Polsce słabo rozpoznawalny i wykorzystywany, ale bardzo ceniony kulinarnie w Chinach i Japonii.

Pniarek obrzeżony, fot. Kacper Porębny

Pniarek obrzeżony, grzyb nadrzewny o owocniku wieloletnim, trwałym, występującym pojedynczo lub w grupach, osiągającym szerokość do 20 cm. Często wielobarwny o kolorach od czarnego przez brunatny do drzewnego z charakterystycznym białym obrzeżeniem. Grzyb ten występuje w lasach, parkach i ogrodach, na drzewach iglastych i liściastych. Przyczynia się do rozkładu martwego drewna, więc jest saprotrofem.

Pniarek obrzeżony, fot. Kamil Bujnowski

Niszczyca pachnąca, fot. Kacper Porębny

Niszczyca pachnąca to niezwykły grzyb o bardzo przyjemnym, silnym anyżowym zapachu. Zapach jednak nie sprawia, że z automatu staje się grzybem jadalnym. Występuje w drzewostanach iglastych i mieszanych, zasiedla martwe drewno głównie świerkowe, jodłowe lub sosnowe oraz gatunki liściaste. Podobnie jak pniarek obrzeżony, jest saprotrofem.

Żółciak siarkowy, fot. Kacper Porębny

Żółciak siarkowy to bardzo charakterystyczny grzyb o jednorocznych owocnikach, ułożonych dachówkowato, barwy siarkowożółtej. W miarę upływu czasu staje się białożółty. Młode owocniki są jadalne, jednak nie posiadają wybitnych walorów smakowych. Nie jest warty wspinania się na drzewo w celu zerwania owocnika, często występującego bardzo wysoko. Żółciak występuje w lasach liściastych i mieszanych, parkach, ogrodach, sadach i alejach. Zasiedla żywe drzewa liściaste, głównie robinie, kasztanowce, dęby, topole, wierzby i klony, dużo rzadziej drzewa iglaste modrzew i cis. Ze względu na to, że do swych procesów życiowych potrzebuje drzew żywych, jak i drewna martwego, to jest pasożytem i saprotrofem.

Białak łzawiący, fot. Kacper Porębny

Białak łzawiący jest grzybem o owocniku jednorocznym, barwy początkowo białej, a w miarę upływu czasu kremowej, o charakterystycznych łzach u młodych owocników. Grzyb ten zasiedla drzewa lasów iglastych i mieszanych głównie świerki, sosny, jodły, dużo rzadziej brzozy i graby. Występuje na pniakach i leżących pniach. Na żywych drzewach pojawia się w miejscach uszkodzonych i pozbawionych kory. Typowy saprotrof.

W tym artykule przedstawiamy tylko kilka ciekawych i niezwykłych gatunków grzybów z całego świata, które jeszcze nie raz nas zaskoczą swoją wyjątkowością.