Zadaniem cięć pielęgnacyjnych jest utrzymanie lasu w jak najlepszej kondycji. Chodzi tu o cechy zdrowotne i witalne drzew, dostosowanie składu gatunkowego do warunków mikroklimatycznych i glebowych oraz kształtowanie różnorodności biologicznej.
W zależności od wieku drzewostanu, cięcia pielęgnacyjne noszą różne nazwy. Nazwy te związane są ze specyfiką zabiegów. Rozpoczynając od drzewostanów najmłodszych, idąc przez średniowiekowe, do dojrzewających, mamy odpowiednio: czyszczenia późne, trzebieże wczesne i trzebieże późne.

W drzewostanach dojrzałych, prowadzi się zagospodarowanie rębne, którego głównym celem jest stworzenie odpowiednich warunków do powstania i rozwoju nowego pokolenia lasu. Młody las może powstać w wyniku naturalnego obsiewu z sąsiednich drzew lub poprzez sadzenie młodych drzewek na powierzchniach po uprzątnięciu starego lasu. Pozyskanie drewna w cięciach rębnych, zawsze jest etapem poprzedzającym wprowadzenie młodego pokolenia drzew. Celem jest tu zachowanie ciągłej obecności lasu na określonym terenie.

Ilość drewna przewidziana do pozyskania, wynika z zadań hodowlanych, które trzeba wykonać na określonej powierzchni. Na terenie naszej RDLP, średnio w jednym roku, cięcia pielęgnacyjne (przedrębne) realizuje się na powierzchni 43 tys. hektarów, pozyskując 1608 tys. metrów sześciennych drewna (grubizna) natomiast w ramach cięć rębnych (z dojrzałych drzewostanów), na powierzchni 3,5 tys. hektarów, pozyskuje się 990 tys. metrów sześciennych drewna (grubizna).